Laure Gauthier

   Laure Gauthier, Paris'te yazıyor ve yaşıyor. Şiirsel metinler, öyküler ve denemeler yazıyor, şair ve yazardır. 

   
   Şiirsel metinlerinde, var olmanın kırılganlığı ve şeffaflığı toplumun saplantılarıyla gerilim yaşar: şiddet, şiirsel dilin boğulması, özellikle fotografik klişeler ve haberlerde mahremiyet özverisi, köken ve egzotik olan saplantı: marie blanc rouge / marie weiss rot (Delatour, 2013) , Sızlanan Kent (Châtelet-Voltaire, 2015), Kaspar de Pierre (Çalınmış Mektup, 2017), Kar Yağıyorum (Villon'un Sözcükleri Arasında) (LansKine, 2018). Öznesiz bir şiir ile somutlaştırılmış bir şiir arasındaki gerilimi sürdürmeyi sağlayan sesin arasındaki yasaya özel bir yer verir.

   Seslendirme ve çok seslilik üzerine yapılan bu şiirsel çalışma, şiir ve müzik arasındaki karşıtlığın ötesine geçen yeni şiirsel, doğal ve müzikal geçiş bir mimari arayışıyla çağdaş bestecilerle bir işbirliği halinde ilerliyor.

​

"Nun hab 'ich nichts mehr" (2016, Teatro Regio di Parma), koloratur soprano için, toplu ve elektronik parça (Fabien Lévy'nin müziği), en başta aktris-soprano, çok sesli ve elektronik Nuria-Giménez-Comas müziği için dile gelen "Hiçliğe Dönüş" monodramı (yapım: Grame cncm, coprod. Ircam, Spirito, Archipel - Cenevre Festivali ve TNP) 16 ve 17 Mart 2018'de TNP'de (Sahnede Müzik Bienali) ve 24 Mart 2018'de Cenevre Elhamra Tiyatrosu'nda gerçekleşti.