Reha Yünlüel

Il pleuvait sur Mannheim il pleuvait sur Mannheim et moi, tu me connais, je ne pouvais vivre sans pluie

une pluie bleue me touchait et toi tu avais quitté ton amant le métis espagnol un mois et demi auparavant

il pleuvait sur Mannheim tout au milieu une musique irlandaise jouait j’étais mouillé toi aussi la musique gémissait en toi, aussi je ne buvais le vinque pour boire encore et non pour le savourer toi, tu étais différente j’attendais de te savourer & Manhaym’a yağmur yağıyordu ve ben, bilirsin yağmursuz yaşayamıyordum

bir mâvi yağmur dokunuyordu bana ve sen İspanyol kırması sevgilini bir buçuk ay önce terk etmiştin

Manhaym’a yağmur yağıyordu bir İrlanda müziği vardı tam ortada ben sırılsıklamdım sen de sende uğuldayan o güzelim müzik de ve ben şarabı hâlâ içmek için içiyordum tatmak için değil sense farklıydın tatmak için bekliyordum seni