Laure Gauthier

Kat ederken grev alanını, Villon’un sesi Deride rüzgar Cekette kar Soğuk arzumun çevresine sıcak kontur olacak uzanmış kızın ve büyük elleriyle tavernacı kadının arasında                                                     Neden Hiç kadın yok sokaklarda? Kestirme yollarda? Hepsi mi kapalı odalarda? Akın ediyor kar da üzerimize Yürüyorum                                                                     beyazlar içinde tüm bunaltılara Ve kar yığıntısından azade kentin sokaklarını seçiyor gözlerim kır bilmez yaşamım grev                             alanına doğru sokağa çıkma yasağına takılmadan gidiyor kedi adımları kuş tüyü ve bende darağaçsız bir tebessüm kat ederim hiçe sayarak châtelet’yi ben ki kedinin izleri iyi görüyorum köşedenkarın az yağdığı bir çevreyi Bir iki metre üzerinde,                             görmediğim bir şeyin koruduğu, çıplak kaldırım taşı Ve incecik sarı bir iz kar örtüsü üzerinde

geçiyorum,yel sersemi, Soğuktan çatlamış bugünüm biraz olsun soğuğu eriten şarap sıcağı ayağımı düşünüyorum hala Kitaplardaki kara benzemeyen,                                                      sağır gıcırtıyı

&

Traversant la place de grève, voix de Villon Le vent sur la peau La neige dans la veste                       Pourquoi Entre la fille allongée Qui sera contours chauds autour de mon désir froid Et la tavernière aux grosses mains N’y a-t-il aucune femme dans les rues Sur les chemins de traverse? Toutes dans des pièces, closes? La neige aussi Nous déborde je marche                                 dans le blanc à toutes les angoisses Et j’aperçois les rues de la ville sans congère Ma vie sans campagne vers la place de                                    grève le chat y va sans couvre-feu pas feutrés, et je souris sans gibet, traverse ignorant le châtelet Et suis les traces du chat de côté je vois bien un endroit où il neige moins Sur un ou deux mètres,                      le pavé dégagé protégé par ce que je ne vois Et une trace jaune sur la fine pellicule, je passe, étourdi du vent Mon présent gercé je pense à mon pied encore chaud du vin qui fait un peu fondre le froid Crissement sourd,                                            Ce que n’est pas la neige dans les livres