Sabine Huynh

Bazı günlerde her şey hiçbir şeymişsin gibidir fırlatır yüreğin kendini namlulara karşı yandı ne varsa sen ki yetim (ve ihtiyardır hava) gömersin kendini artık dokunulmayan gergin bir bedende kalmak adına ocaksız seker duvarlarda iz bırakmaksızın (bir jesttir konuşmak öpülecek bir okşama) aşk sözcüğü sendeleyen hayalet sağır eder kendini &

Certains jours tout est tel que tu n’es rien ton cœur se jette contre les lames

tout a brûlé toi l’orpheline (et l’air est vieux) tu t’enterres pour rester dans un corps qui ne sait plus être touché contracté il rebondit sur les murs sans âtre sans laisser de trace (parler est un geste une caresse à embrasser)

le mot amour fantôme chancelant s’amuït