KOLTUKLARIN ALTINDA
Geçersin
Yine
Belleğinde
Dar geçitler boyunca
-uzunluğunca gidip gelmelerin-
ayrıntılarla çevrili
küçük kalıntılar
hala derine dokunan heyecanlar
ezilmiş taşlarla
çiğnenmiş keçiyolları
karanlıktahala parıldayan
küçük üzgün topraklarınla
ihtiyar derini
kadifeden esmer koltukta ısıttığın
ateş çıralarında
hala bahçelere sınır çizen
gidişleri
-gidip gelmeleri-
ve sizi ayıran vadinin hayaline düştüğün yerde
arkasında kundakların
şeffaflıkta
zamanın sararttığı koltuğun kıyısında
yeniden canlanan
plastiğe kesmiş anılarınla
&
SOUS LES FAUTEUILS
Tu passes
encore
dans ta mémoire
le long des allées
— des allées et venues —
bordées de détails
petits restes
de sensations qui te touchent encore
au fond
pierres roulées
sentiers foulés
tes petites terres
désolées
qui brillent encore
dans le noir
brindilles de feu
où réchauffer ta peau vieillie sur le fauteuil
en velours brun
où tu rêves encore
des allées
bordant le jardin
— des allées et venues —
et du ravin quoi vous sépare
derrière des couches
en transparence
tes souvenirs plastifiés qui remontent
au bord
du fauteuil jauni par le temps.