Samantha Barendson

Beni izleyen

ve asla terk etmeyen bu boşluk

içimdeki bu

doldurması olanaksız oyuk

ve ağır bir valizi andıran

melankoliler yaşamı

Bulutların

dekoru karartan ıslak yansıması

mikrofona üflenen anonsların

boz hengamesinde

eli kulağında yola çıkmayı

ve kuşkularımı bekleyen

bir tren & Ce vide qui me suit

et jamais ne me quitte

ce creux en moi

impossible a combler

et la vie comme une valise

lourde de mélancolies

Le reflet mouillé des nuages

qui assombrit le décor

un train qui attend

dans un vacarme gris

d’annonces microphoniques

son départ imminent

et mes doutes